De kasteelbouwers van Wallemote-Wolvenhof waren twee broers uit een welvarende familie van Izegemse grootgrondbezitters. Hun overgrootvader, Jozeph Vanden Bogaerde, werd bij de Belgische onafhankelijkheid in 1830 als burgemeester van Izegem benoemd en bleef dit tot zijn overlijden in 1832. Zijn kleinzoon Valére Vanden Bogaerde werd in 1900 als zevende burgemeester van Izegem verkozen en bleef dit tot zijn plotse dood in 1904. De Burgemeester Vanden Bogaerdelaan in het centrum van Izegem draagt zijn naam. Valére gaf de aanzet tot de bouw van beide kastelen maar het waren zijn twee oudste zonen, Emile en Gaspard, die de plannen uitvoerden.

De familie Vanden Bogaerde stelde de Izegemse stadsarchitect Jules Vercoutere aan als ontwerper van de kastelen Wolvenhof, Wallemote en bijgebouwen. In 1912 werd gestart met de bouw van de kastelen en met de aanleg van de bijbehorende parken. Een terrein van 12 ha werd volledig vergraven voor de aanleg van vijvers en voor het ophogen van terreinen. De Vanden Bogaerde’s kochten ook voor 1800 fr een openbare weg, die door hun parken liep, van de stad Izegem aan.

Naast kastelen verrezen er ook een gebouw met twee personeelswoningen, paardenstallen en koetsenberging evenals een portierswoning tegenaan de Kokelarestraat. In het park van Wolvenhof werden een mooie boogbrug en een prieeltje met zuilen gebouwd. De twee oudste zonen van Valère Vanden Bogaerde gingen hun intrek in de kastelen nemen. Voor Emile was het Wolvenhof bestemd, zijn initialen vinden we op de leuning van de brug. Gaspard kreeg Wallemote, zijn initialen zien we bovenaan op de voorgevel; op de achtergevel is het bouwjaar 1913 vermeld. Beide kastelen bezaten gemeenschappelijke bijgebouwen: toegangspoort, portierswoning en remises. Pas in 1952 kreeg Wallemote een eigen poort.

Het kasteel Wallemote kan gehuurd worden door bedrijven en particulieren. Wallemote kan je ook bezoeken met een gids. Het kasteel Wolvenhof kan niet worden bezocht.

Huize ‘Pax Intrantibus’, Latijn voor ‘Vrede aan hen die hier binnentreden’, werd in 1883-1884 gebouwd door wijn- en likeurhandelaar Camille Ameye-Dobbelaere. Dat gebeurde naar de plannen van de Brusselse architect Albert Dumont, die overigens in 1890 met die plannen nog een gouden medaille won op een internationale wedstrijd in Edinburgh. Het huis Ameye is gebouwd in neo-renaissancestijl van hoge kwaliteit. In de bakstenen voorgevel is rijkelijk natuursteen verwerkt.

Camille Ameye speelde een veelzijdige rol in het politieke, sociale en culturele leven van de stad. Zijn echtgenote en hijzelf waren zeer goed bevriend met toondichter Peter Benoit, die in dit huis meermaals te gast was. Hij moet er meer dan één werk geheel of gedeeltelijk hebben gecomponeerd.

Aan de voorzijde bevindt zich de vroegere eetkamer, nu trouwzaal, eveneens in Vlaamse neo-renaissancestijl. Aan de achterzijde vindt men een luchtiger salon in neo-Lodewijk XVI-stijl (nu schepenzaal), geschilderd in tinten van groen, roze en goud. Men bemerkt onmiddellijk een druk lijstwerk met festoenen, guirlandes, consoles en portretten in medaillons. Het huidige kabinet van de burgemeester was vroeger de ‘huiskamer’. Bijzondere aandacht verdient ook de trap, met een leuning van balusters, waartussen geajoureerde panelen zijn aangebracht. Prachtig zijn eveneens de vloermozaïeken in de toegangshal. Let op de ineengestrengelde letters ‘A’ en ‘D’, die staan voor ‘Ameye-Dobbelaere’. Dezelfde initialen vindt men terug in de arduinen plint van de voorgevel.

Het huis Ameye was destijds het rijkste in een egale rij van min of meer waardevolle woonhuizen uit ongeveer dezelfde bouwperiode. De nog intacte rij tussen het stadhuis en het station werd beschermd als stadszicht, omwille van de begeleidende waarde bij het monument.

Het kasteel Blauwhuis is zeker het imposantste gebouw van de hele stad. Het kasteel is samen met het 11,2 ha grote park geklasseerd als stadszicht. Sinds 1 april 2017 stelt de Stad Izegem, in samenwerking met de eigenaar “vzw Gillès de Pélichy”, dit prachtig groen domein open voor het publiek.

Het neoclassicistische kasteel Blauwhuis krijgt zijn huidige vorm in de jaren 1880, maar heeft een veel oudere geschiedenis – de eerste vermelding dateert uit 1544. Sinds 1981 is het kasteel beschermd als monument. De pachthoeve wordt voor het eerst vermeld als Blauwhuis of Blauwpoorte; naar de blauwe kleur van het leien dak. Het Blauwhuis is uitgebouwd op gedeeltelijk oudere grondvesten en omgeven door een wal. Het park is aangelegd in Engelse landschapsstijl.

In het loofhoutbosje achterin het park wonen al een tiental jaar blauwe reigers in een kolonie. Om de rust te bewaren verzoeken we je dan ook om dit gebied niet te betreden. Het gebied is bovendien heel drassig en moeilijk toegankelijk.

Het kasteeldomein heeft 3 ingangen: via de Gentseheerweg, via de Kasteelstraat en via een ingang achterin het park. Het kasteelpark  is toegankelijk tussen zonsopgang en zonsondergang. Fietsers en wandelaars kunnen terecht op de daartoe aangeduide wegen en paden.

Kom je met de wagen? Parkeer makkelijk op P1 (brandweer) of P2 (goederenstation) en neem de ingang achterin het park of de ingang via de Kasteelstraat. Het is niet toegelaten om met de wagen op het terrein te rijden. Foto’s nemen binnenin het kasteel is niet mogelijk. Je kan wel een Baronnenwandeling boeken: deze begeleide wandeling vertelt over de geschiedenis van de baronnen in Izegem en komt ook voorbij aan het Blauwhuis.